Artykuł dotyczy najnowszych zeznań Michała Wypija przed sejmową komisją ds. wyborów kopertowych, w której był przesłuchiwany w kontekście wydarzeń związanych z organizacją wyborów korespondencyjnych w maju 2020 roku. Szczególną uwagę poświęca się reakcji Wypija na zeznania Jacka Sasina oraz analizie zdarzeń związanych z ułaskawieniem.
Wypij o Realizacji Wyborów Kopertowych
Wypij krytykuje działania związane z organizacją wyborów kopertowych, nazywając je “działaniem bezprawnym”. Podkreśla, że wybory w trybie korespondencyjnym, zwłaszcza zgodnie z ustawą, która jeszcze nie weszła w życie, były nierealne do zrealizowania i pozbawione były podstawy prawnej.
Odpowiedzi Sasina na Pytania Komisji
Jacek Sasin, były minister aktywów państwowych, przedstawił swoje zeznania przed komisją trwające niemal sześć godzin. Wypij komentuje, że nie jest zaskoczony, iż Sasin nie był w stanie przyznać się do błędów w organizacji wyborów. Ocenia brak samokrytyki Sasina oraz zaleca, by ci, którzy pełnią ważne funkcje, brali za siebie odpowiedzialność.
Czytaj także: Kamiński i Wąsik – żenujące widowisko w Pałacu Prezydenckim pod lupą
Wypij o Konsekwencjach Dla Władzy
Michał Wypij podkreśla, że konsekwencje wynikające z raportu NIK-u będą miały długotrwałe skutki. Przypomina, że każda władza, która próbuje nadużyć swojej pozycji, zostanie rozliczona, a ci, którzy pełnią ważne funkcje, powinni brać za siebie odpowiedzialność. Komentuje również działania Jarosława Kaczyńskiego i innych polityków w kontekście wyborów kopertowych.
Wybory Kopertowe. Koszty i Konsekwencje
Artykuł przedstawia fakt, że wybory kopertowe, które ostatecznie się nie odbyły, kosztowały ponad 76 milionów złotych. Wypij wskazuje na konieczność zrozumienia, że działania te miały negatywne konsekwencje finansowe dla kraju i wymagały szczegółowej analizy.
Artykuł analizuje zeznania Michała Wypija przed komisją ds. wyborów kopertowych, skupiając się na jego reakcjach na zeznania Jacka Sasina oraz konsekwencjach organizacji wyborów korespondencyjnych. Dodatkowo, akcentuje potrzebę odpowiedzialności ze strony osób pełniących kluczowe funkcje w państwie.
