Stawka podatkowa to określony procentowo lub kwotowo wskaźnik, który służy do obliczenia należnej kwoty podatku od podstawy opodatkowania. Nie jest jedynym parametrem wpływającym na wysokość podatku, ale odgrywa kluczową rolę w ustalaniu obciążenia podatkowego. W Polsce istnieją różne stawki podatkowe, zależne od rodzaju podatku.
W przypadku podatku od towarów i usług (VAT), obowiązują stawki podstawowa (23%), obniżone (8%, 5%, 0%), oraz stawka zwolniona, obejmująca grupę towarów i usług zwolnionych od VAT. W latach poprzednich, przed 2011 rokiem, stosowane były inne stawki podatkowe.
>> Czytaj również: Kim jest płatnik? Jakie ma prawa i obowiązki?
Podatek dochodowy obejmuje różne stawki w zależności od rodzaju podatnika i sposobu rozliczenia. Osoby prawne oraz osoby fizyczne korzystające z liniowej metody rozliczania podatku dochodowego podlegają stawce 19%. Osoby fizyczne, rozliczające dochody na zasadach ogólnych, do 1 lipca 2022 roku podlegały stawkom 18% lub 32%, a od tego dnia obowiązuje obniżona stawka 12%.
W przypadku podatku od czynności cywilnoprawnych, różne czynności są opodatkowane różnymi stawkami, np. udzielenie pożyczki (0,5%), podniesienie kapitału spółki (0,5%), sprzedaż rzeczy (2%), czy sprzedaż praw majątkowych (1%).
>> Czytaj także: Czym jest ustawa podatkowa i co zawiera?
Stawka podatkowa procentowa to relacja pomiędzy wielkością świadczenia podatkowego a podstawą obliczenia podatku, np. 19%. Jest to istotny element konstrukcji podatku, który służy do ustalenia wysokości obciążenia podatkowego w zależności od wielkości podstawy opodatkowania. Wybór stawki podatkowej, czy to procentowej czy kwotowej, wynika z techniki podatkowej oraz celów ustawodawcy przy tworzeniu danego podatku. Stawka podatkowa jest niezbędna i musi być określona w drodze ustawy zgodnie z konstytucją. W historii podatku wykształciły się trzy zasadnicze formy opodatkowania: równe (kwotowe), równomierne (proporcjonalne), oraz zróżnicowane.
